مقدمه: کفپوش اپوکسی

( رزین و سخت کننده)

مطلع هستیم که به رغم وجود تنوع بسیار زیاد در انواع رنگ و مواد پوشش دهنده که به بازار مصرف عرضه گشته, لاک و یا رنگی یافت نشده که تمام خواص مورد نظر را دارا باشد. هر نوع از این رنگ‌ها دارای حداقل یک نقطه ضعف بوده: به عنوان مثال عدم چسبندگی کافی روی سطوح بسیار صاف و غیر مکنده، سختی ناکافی، انعطاف پذیری به میزان لازم، عدم ثبات نوری مناسب، فقدان مقاومت‌های کافی در مقابل آب، آب دارای املاح اسیدها قلیاها حلال‌ها و دیگر مواد شیمیایی و….. . نقاط ضعف یادشده باعث گشته که با توجه به نیاز، در شرایط و موارد گوناگون همیشه یک نوع رنگ به عنوان بهترین انتخاب گردد. کفپوش اپوکسی نیز تابع همین قواعد بوده و تمام خواص مورد نظر را همزمان دارا نمی باشد. ولی در بسیاری از موارد با توجه به مجموعه خواص و در مقایسه با انواع رنگ‌های دیگر دارای نقاط قوت نسبی می‌باشد. شاید مهمترین نقطه ضعف این نوع رنگ‌ها عدم ثبات در مقابل نور خورشید به ویژه در شرایط مرطوب و یا قابلیت تخریب در اثر تابش اشعه پر انرژی به ویژه در سطح می باشد.

لایه به لایه: به این پدیده گچی و یا بهتر است بگوییم آهکی شدن می‌گویند که در مورد آن در جای خود توضیح کافی داده خواهد شد.

سخت کننده کفپوش اپوکسی:

جهت تشکیل فیلم و یا سخت شدن کفپوش اپوکسی با سخت کننده های مختلف امکانات متعددی وجود دارد. بیشترین سعی ما در چارچوب این نوشتار به نوعی از گروه‌های سخت کننده که متشکل از ترکیبات ازت دار بوده مربوط می باشد. البته به استثنای آمین ها و یا مشتقات نوع سوم آنها -آمین از نوع سوم- یعنی آنهایی که فاقد هیدروژن های قابل انتقال(متصل به ازت) بوده و لذا شامل بحث ما نمی‌شود. به عبارت دیگر اتم ازت مذکور را یک گروه آمین و یا آمیدی در اختیار قرار می دهد که ممکن است خود بخشی از ترکیب بوده که در شرایط معمولی غیرفعال است. در صورتی که در شرایط ویژه (معمولاً حرارت بالا) فعال گردیده و قدرت تشکیل فیلم را داراست.
در این گونه موارد رنگ آماده مصرف,اگرچه دارای اجزای مختلف است( رزین و سخت کننده) ولی به صورت یک جزئی در اختیار قرار داده می شود. رنگ های پودری از این جمله بوده که در مورد آن توضیح داده خواهد شد.

سخت سازی کفپوش اپوکسی:

پلی ادیتسیون

شرایط موجود در حلقه اکسیران یعنی پتانسیل خود به خود بالای حلقه سه تایی و گرایش به باز شدن حلقه و همچنین قابلیت قطبی شدن زیاد زیاد آن باعث می‌شود. که رزین های اپوکسی از واکنش گرائی نسبتاً خوبی برخوردار باشند. بدین ترتیب که هم اکنون پلیمریزاسیون تحت اثر کاتالیزورهای اسیدی قوی از طریق آنهیدرید اسیدهای چندبازی آلی و یا از طریق هیدروژن های فعالدر ترکیبات دیگر میسر میباشد.
از نقطه نظر مسائل تکنیکی نوع دوم یعنی پلی ادیتسیون دارای ارجحیت های بسیاری بوده, از جمله اینکه پروسه و روند تشکیل فیلم به خوبی قابل کنترل و هدایت است, امری که در پلیمریزاسیون یا غیر ممکن و یا به سختی ممکن می‌باشد.

سخت سازی رزین های اپوکسی از طریق پلی ادیتسیون:

در این واکنش‌ها اجزا فعل و انفعال از طریق تغییر مکان اتم ها و گروه های اتمی صورت می پذیرد ,بدون اینکه هیچ نوع ترکیب سومی که معمولاً به صورت فرار آزاد می گردد ایجاد شده و محیط واکنش را ترک نماید.
ترکیبات شیمیایی سخت شونده یا فیلم ساز در کفپوش اپوکسی و لاک, جزء اول پلی ادیتسیون عمدتاً از نوع ترکیبات اپوکسید و یا پلی ال ها است که با ترکیبات آمین یا ایزوسیانات ها به عنوان شریک واکنش یا جزء دوم ,سخت شده و تشکیل فیلم می دهند.